De kleur rood/abrikoos is al lange tijd dé trend in doodle-land.  Ik weiger er echter in mee te gaan. Niet omdat ik de kleur niet mooi vind – integendeel! – maar omdat het op lange termijn niet goed is voor het ras.

Het zou voor mij ontzettend makkelijk zijn om vooral nestjes te fokken waarin rood de boventoon voert. Maar wat gebeurt er dan? Steeds dezelfde lijnen, dezelfde reuen en dezelfde combinaties worden gebruikt, simpelweg omdat ze de “juiste” kleur doorgeven. Dat klinkt misschien onschuldig, maar op lange termijn beperkt dit de genetische diversiteit en sluiten we gezonde, prachtige lijnen uit – alleen omdat ze niet in de huidige trend passen.

 

Een echte gezonde lijn bouw je op door generaties lang honden te kennen, hun sterke en zwakke punten te begrijpen en selectief te fokken op karakter, bouw en de X-factor. Niet op kleur.

 

Ik weet dat ik het mezelf niet makkelijk maak door bewust te kiezen voor diversiteit. Maar na bijna twee decennia met deze geweldige honden weet ik één ding zeker: gezondheid, een stabiel karakter en een liefdevolle match met het gezin gaan altijd vóór kleuren. Daarom zullen mijn nestjes bijna altijd een mix van kleuren en patronen hebben, met een lage inteelt.

En ja, daar zitten ook rode en abrikoos doodles bij – die kleuren horen gewoon in het palet en zullen er gelukkig ook altijd zijn. Maar daarnaast ook de andere prachtige kleuren en patronen die dit ras rijk is. Want een Australian Labradoodle is veel meer dan alleen een hippe kleur die je bij BN’ers ziet.

Ik hoop vooral families aan te trekken die op zoek zijn naar een gezonde, stabiele en liefdevolle huisgenoot – en die, net als ik, verder kijken dan alleen de kleur.

 

Mogelijke mama's voor het najaar zijn Kroshka (kleine medium), Bibbel (medium), Lana (mini)  Moisy, grote mini,. Er zal een keuze worden gemaakt op het moment dat ze loops zijn en dan neem ik ook eventueel opgegeven wensen van wachtenden mee in de eindbeslissing.