Iedere fokker doet dit op zijn/haar manier en daar is geen goed of fout in. 

Wanneer de pups geboren zijn, mail ik de mensen op de lijst van het nestje en vraag ik ze of ze blij zijn met een aantal pups die geboren zijn. Ik vind het volkomen normaal en natuurlijk prima dat er families zijn met voorkeuren. Voor de een is het alleen een bepaalde kleur, voor de ander het geslacht en voor weer een ander een bepaalde kleur van een bepaald geslacht met een specifieke vacht en formaat. 

Dat mag uiteraard, maar het moet ook gewoon wel in een nestje geboren worden. Als ik een interesse lijst voor een moeder open en men mailt over die lijst dan onthou ik uiteraard alle opgegeven uiterlijke voorkeuren en als ik daar rekening mee kan houden met een dekking (op derde keuze na karakter en gezondheid) dan zal ik dat natuurlijk doen. Ik denk dat iedere fokker graag hun puppy eigenaren zo blij mogelijk maakt. 

Maar waarom mag men na de geboorte dan niet van mij kiezen? 

1. Een pup maakt een hele ontwikkeling door. Ook al hebben ouderhonden bepaalde kenmerken, net als dat mensen kinderen krijgen, kunnen die wel eens heel anders zijn. Juist met het doel iedereen een zo’n eerlijk  mogelijk beeld te geven van de pups is het handiger om langer te wachten. De eerste weken zijn de “stoerdere” meer outgoing pups, heel vaak de pups die als eerste hun oogjes open hadden, als eerste konden horen en ook als eerste gingen lopen en op verkenning. Datzelfde puppy kan met 7 weken wel veel minder op de voorgrond staan dan de brusjes die wat later waren. 
2. Een fokker kan natuurlijk zien of een pup bepaalde “mijlpalen” in de ontwikkeling haalt. Maar controleren of een hartje goed is of de longen goed klinken, dat is echt iets voor de dierenarts. Daarom wil ik nooit pups toewijzen tot de uitgebreide nest controle is geweest. 
3. Vaak wil je als fokker een pup aanhouden om in de toekomst mee verder te gaan. Niemand kan direct na de geboorte die keuze maken. Je weet niet of er een navelbreukje later ontstaat, of bij de reutjes beide balletjes doorkomen, of de tandjes in goede stand doorkomen, of de pup een bouw heeft die zoveel mogelijk aan de rasstandaard voldoet…Allemaal dingen die we pas na de 6 weken kunnen zien en soms is dat zelfs nog te vroeg. 
4. En dat voor mij eigenlijk het belangrijkste… net als wij mensen hebben de pups ook een eigen karaktertje. Die eerste weken zijn hartstikke belangrijk om ze te leren kennen en  te leren kennen hoe ze op nieuwe ontwikkelingen reageren. Er wordt veel met ze ondernomen, er komen veel mensen op bezoek…. Stel een gezin met drukke kinderen vindt na de geboorte het puppy met het blauwe bandje het leukste. Maar dat puppy blijkt nou net het puppy te zijn, die helemaal niet van drukte houdt. Dan gaat dat geen fijne match worden, ook niet voor mijn pup. Ik wil dat de families blij zijn, maar voor mij staat op nummer 1 dat ik een goede advocaat ben voor mijn pup en zorg dat hij ergens terecht komt waar hij op zijn plek is. 
5. Soms willen families graag een pup met een bepaald doel. Doen aan honden sport… bezoekhond trainen etc. Ook dat kunnen we pas later beoordelen. 
6. Ik zal altijd luisteren naar alle opgegeven voorkeuren. Ik zal altijd observeren bij alle bezoekjes. En eigenlijk kan ik gerust zeggen dat in de afgelopen 16 jaar dat op een enkele uitzondering na (en dat zijn dan families geweest die zelf op 1 gefocust waren en niet eerlijk waren dat meerdere pups aan hun wensen zouden voldoen), echt op 1 hand te tellen… eigenlijk is iedereen altijd blij en kan heel vaak de pup van hun keuze krijgen.